Zaterdag
17 mei 2014
Ontwaken
in Beuningen, Nederland
KM
Maandag
19 mei 2014
Na
nog wat laatste dingen in onze camperbus gepakt te hebben gaat de
eerste – zeer korte – etappe naar Tonnie & Thea, de ouders
van Monique.
Het is min of meer een traditie geworden dat we onze jaarlijkse vijf-weekse trip beginnen met een ontbijt of lunch bij de ouders van Monique of mijn moeder. Helaas is mijn moeder vorig jaar overleden en doen we het nu dus bij T & T. Zus Ria (van Michel) is er nu ook bij.
Een riante brunch is het weer, met eigesgemakte soep, gekookte eieren en al. Ik kom er gelukkig net op tijd achter dat ik de fotospullen vergeten ben en rij nog even snel op en neer. Kwart over een vertrekken we. De tank nog vol diesel (poeh, 130 euro!) en daar gaan we.
Ongekend voor ons is
dat we in anderhalf uur al bij de boot zijn, waar dat voorgaande jaren ongeveer drie dagen duurde als we naar Griekenland gingen.
Het inchecken gaat vlot en om 16:00 zijn we in onze hut. Mét zeezicht, want ik moet wel naar buiten kunnen kijken!
Een prima hut met douche en al. Helaas twee éénpersoonsbedden, en tegen elkaar schuiven gaat ook niet. Nou ja, morgen dan maar weer extra dicht tegen elkaar. Hoewel dat niet anders kan in ons camperbed van 140.
Het is min of meer een traditie geworden dat we onze jaarlijkse vijf-weekse trip beginnen met een ontbijt of lunch bij de ouders van Monique of mijn moeder. Helaas is mijn moeder vorig jaar overleden en doen we het nu dus bij T & T. Zus Ria (van Michel) is er nu ook bij.
Een riante brunch is het weer, met eigesgemakte soep, gekookte eieren en al. Ik kom er gelukkig net op tijd achter dat ik de fotospullen vergeten ben en rij nog even snel op en neer. Kwart over een vertrekken we. De tank nog vol diesel (poeh, 130 euro!) en daar gaan we.
Ongekend voor ons is
dat we in anderhalf uur al bij de boot zijn, waar dat voorgaande jaren ongeveer drie dagen duurde als we naar Griekenland gingen.
Het inchecken gaat vlot en om 16:00 zijn we in onze hut. Mét zeezicht, want ik moet wel naar buiten kunnen kijken!
Een prima hut met douche en al. Helaas twee éénpersoonsbedden, en tegen elkaar schuiven gaat ook niet. Nou ja, morgen dan maar weer extra dicht tegen elkaar. Hoewel dat niet anders kan in ons camperbed van 140.
We
gaan snel het dek op om de boot de haven uit te zien varen. Het is
prachtig weer en we vinden dat er al opvallend veel mensen op dek
zitten, hangen en liggen met een beugelfles Grolsch in de hand. We
hadden al gelezen en gehoord dat de trip IJmuiden-Newcastle ook
favoriet is om eens lekker door te zakken. Zowel bij de Engelsen als
bij de Nederlanders.
Eenmaal op zee maken we nog een rondje over de boot. Daarna proberen we toch nog in onze hut of we beiden in een éénpersoonsbed passen. Wat ook gaat zonder eruit te vallen, merken we als we na een uur weer wakker worden. Omdat we eigenlijk nog gevuld zitten van de riante brunch vanmiddag houden we het bij de paar gesmeerde mueslibollen met kaas die we voor nood bij ons hadden.
|
|
Eenmaal op zee maken we nog een rondje over de boot. Daarna proberen we toch nog in onze hut of we beiden in een éénpersoonsbed passen. Wat ook gaat zonder eruit te vallen, merken we als we na een uur weer wakker worden. Omdat we eigenlijk nog gevuld zitten van de riante brunch vanmiddag houden we het bij de paar gesmeerde mueslibollen met kaas die we voor nood bij ons hadden.
|
Dan toch nog even naar boven
om te zien of het feestgedruis al op gang is gekomen.
Nou, dat is het voor met name veel Engelse dames. Als we in het trappenhuis ter hoogte van het casino en de disco even staan te oriënteren vragen we ons af of wij nou wél zeebenen hebben en al die hooggehakte, kortgerokte, diepgedecolletéte en hooggeblondeerde Engelse dames níet. Aangezien de zee bijna zo vlak is als een biljartlaken moet er waarschijnlijk toch drank in het spel zijn.
Nou, dat is het voor met name veel Engelse dames. Als we in het trappenhuis ter hoogte van het casino en de disco even staan te oriënteren vragen we ons af of wij nou wél zeebenen hebben en al die hooggehakte, kortgerokte, diepgedecolletéte en hooggeblondeerde Engelse dames níet. Aangezien de zee bijna zo vlak is als een biljartlaken moet er waarschijnlijk toch drank in het spel zijn.
Als
ze dan ook nog de mond opentrekken weten we dat zeker.
Ik schreef 'dames', maar is een tikje sloerie, snol en del zijn meer op zijn plek als omschrijving. Maar als ik eerlijk ben.....toch wel een beetje lekker... Ja, mannen schijnen toch wel van een beetje ordinair te houden.
Ik schreef 'dames', maar is een tikje sloerie, snol en del zijn meer op zijn plek als omschrijving. Maar als ik eerlijk ben.....toch wel een beetje lekker... Ja, mannen schijnen toch wel van een beetje ordinair te houden.
En we
zien nu ook ineens dat Amy Winehouse alleen maar Engels geweest kon
zijn.
In het casino vergaapt Monique zich aan het BlackJack- en roulette-spel. Waar wij zeggen 'Zoho, €4,50 voor een cappuccino?' , daar zet hier iemand voor €20 fiches op een nummer en is dat dan ook meteen kwijt.
Great
Britain, here we come!
Truste
Zaterdag 17 mei 2014
Overnachten
op de boot ergens tussen IJmuiden en Newcastle,
Schotland