Maandag
19 mei 2014
Ontwaken
in Gretna Green, Schotland
KM
35277
Als
ik – net goed en wel wakker – door het dakluik naar de lucht kijk
zie ik dat die strakblauw is met geen enkel wolkje eraan. Even
twijfel ik of we niet toevallig tóch de boot naar Griekenland hebben
gehad, maar als ik dan door het zijraam kijk zie ik toch écht
'Gretna Green, Scotland' op een bord vermeld staan.
Het
weerstation boven het bed geeft aan dat ...
het buiten ónder de camper
(want daar hangt de buitensensor) 16 graden is.
Nou,
dat lijkt dan al de tweede dag mooi weer te worden.
Terwijl Monique nog verder slaapt sta ik op om een een espresso te zetten in ons 'pruttelkannetje', en om wat te schrijven. Want als ik eenmaal wakker ben dan moet ik er ook uit.
Terwijl Monique nog verder slaapt sta ik op om een een espresso te zetten in ons 'pruttelkannetje', en om wat te schrijven. Want als ik eenmaal wakker ben dan moet ik er ook uit.
Het
hele Gretna Green gebeuren gaat pas vanaf 10:00u gebeuren dus we
nemen de tijd. En om nu als eerste toeristen hier binnen te vallen,
nee daar hebben we ook geen zin in.
We bakken dus wat broodjes af, koken eitjes en dekken een uitgebreide ontbijttafel. Het is per slot van rekening ons eerste ontbijt in de camper deze vakantie.
Ondertussen zien we het eerste personeel arriveren. En bijna klokslag 10:00 de eerste bus met toeristen. Japanse. Je weet wel, die van 'you make picture?'.Daarna volgen nog vele andere bussen. Tegen elven gaan we deze bezienswaardigheid ook maar eens bezoeken.
We bakken dus wat broodjes af, koken eitjes en dekken een uitgebreide ontbijttafel. Het is per slot van rekening ons eerste ontbijt in de camper deze vakantie.
Ondertussen zien we het eerste personeel arriveren. En bijna klokslag 10:00 de eerste bus met toeristen. Japanse. Je weet wel, die van 'you make picture?'.Daarna volgen nog vele andere bussen. Tegen elven gaan we deze bezienswaardigheid ook maar eens bezoeken.
Gretna
Green. Hier een deel van de informatiefolder.
Verder zijn er hier diverse winkels met een assortiment variërend van knuffels met schotse rokjes tot whisky's tot diverse etenswaren tot de bekende Harris Tweed-kleding.
Maar wat we hier vooral heel veel zien: toeristen met de gemiddelde leeftijd nog ruim hoger dan de onze. Het lijkt wel alsof we in een bejaardenoord terecht zijn gekomen! Oh ja, en de inhoud van de bus met Japanse toeristen natuurlijk.
We hebben geluk. Er komt een doedelzakspeler (nog off-music) aangelopen.
Over vijf minuten gaat hij een deuntje spelen, vertelt hij Monique. Meteen maar even op de foto, dan is de eerste echte toeristenfoto ook al binnen!
Gretna Green is vooral bekend vanwege de huwelijken, en ook daarmee treffen we het. Terwijl de piper zijn zak opblaast en zijn deuntje blaast komt er een jong stel met familie aangelopen om in de oude smidse in het huwelijk te treden. Veel zien we er verder niet van. Niet dat we er iets aan missen trouwens.
We shoppen nog wat in de mooie winkel met o.a. De Harris Tweed en de vele prachtige hoedjes. Helaas tikt de manager mij op de vingers als ik wat foto's maak van mijn 'model'.
Verder zijn er hier diverse winkels met een assortiment variërend van knuffels met schotse rokjes tot whisky's tot diverse etenswaren tot de bekende Harris Tweed-kleding.
Maar wat we hier vooral heel veel zien: toeristen met de gemiddelde leeftijd nog ruim hoger dan de onze. Het lijkt wel alsof we in een bejaardenoord terecht zijn gekomen! Oh ja, en de inhoud van de bus met Japanse toeristen natuurlijk.
We hebben geluk. Er komt een doedelzakspeler (nog off-music) aangelopen.
Over vijf minuten gaat hij een deuntje spelen, vertelt hij Monique. Meteen maar even op de foto, dan is de eerste echte toeristenfoto ook al binnen!
Gretna Green is vooral bekend vanwege de huwelijken, en ook daarmee treffen we het. Terwijl de piper zijn zak opblaast en zijn deuntje blaast komt er een jong stel met familie aangelopen om in de oude smidse in het huwelijk te treden. Veel zien we er verder niet van. Niet dat we er iets aan missen trouwens.
 |
 |
We shoppen nog wat in de mooie winkel met o.a. De Harris Tweed en de vele prachtige hoedjes. Helaas tikt de manager mij op de vingers als ik wat foto's maak van mijn 'model'.
'No
photography in the shop
please'.
Als we daarna nog
een ander winkeltje bezichtigen heb ik het wel gezien. Ik zeg tegen
Monique 'ik ga buiten even op een bankje zitten'. Echter
buiten zie ik dat ik me – met al die bejaarden om me heen -
waarschijnlijk binnen enkele seconden bezwaard zou voelen als ik die
ene net vrij gekomen plek in zou pikken.
Als ik zo sta te wachten komt er een oude man naast me staan die het binnen ook wel heeft gezien. 'What a waiste of time' fluistert hij me toe. Mannen zijn ook overal hetzelfde...
 |
 |
|
Als ik zo sta te wachten komt er een oude man naast me staan die het binnen ook wel heeft gezien. 'What a waiste of time' fluistert hij me toe. Mannen zijn ook overal hetzelfde...
Goed,
we hebben het wel gezien hier.
Terug
bij de camper drinken we koffie en eten Nederlandse aardbeien met
vers geklopte slagroom. Jammie!
Als we nog wat rondlopen op het terrein ontdekken we een soort van doolhof met twee ingangen. Bedoeling is dat twee geliefden de verschillende ingangen nemen en elkaar dan in het midden op een bruggetje treffen. Onderweg hangen er dan bordjes met goed bedoelde levens- en liefdestips. Welke wij allang kennen natuurlijk.
Ach, je moet het even gezien hebben,
dit eerste Schotse plaatsje over de grens.
Als we nog wat rondlopen op het terrein ontdekken we een soort van doolhof met twee ingangen. Bedoeling is dat twee geliefden de verschillende ingangen nemen en elkaar dan in het midden op een bruggetje treffen. Onderweg hangen er dan bordjes met goed bedoelde levens- en liefdestips. Welke wij allang kennen natuurlijk.
 |
|
Wij
hebben er in ieder geval een goede rustige overnachting gehad. En
zelfs de watertank kunnen vullen! Tegen de heg aan zijn twee
waterkranen. Gretna Green, bedankt!
|
|
Weer
op pad. 'Links rijden',
hebben we afgesproken als eerste te zeggen als we ergens wegrijden.
Het is nog effe wennen.
We nemen de A75 naar Dumfries en dan de B721 naar Annan. Door het dorpje heen en dan zitten we meteen in het landelijke gebied. Ruthwell voorbij en dan de afslag naar Caerlaverock Castle. We zitten in het gebied van de rivier de Nith. Op de steeds smaller wordende weg wordt het krap met tegemoetkomend verkeer.
Uiteindelijk hebben we links een afslag naar het kasteel. Met onze bus kunnen we nog net onder en door de ronde stenen poort van 3 meter hoog (in het midden) en 2,50 breed.
Entree is vijf pond vijftig p.p. Hoewel we nog slechts een uur tijd hebben voor bezichtiging (tot 17:30) doen we het toch maar. Al te groot lijkt het niet. En nu is het weer heel aardig, wie weet wat het morgen is.
Ondanks dat het kasteel
zeker niet meer compleet is, kan men nog een goeie indruk krijgen van
hoe het ooit was. Wij vonden het toch wel de moeite van een
bezichtiging waard.
Hoewel
wij in Nederland kastelen hebben uit de 14e en 15 eeuw die wél
helemaal compleet zijn! Bijvoorbeeld kasteel Doornenburg en het
prachtige bijna ongeschonden kasteel in Hernen.
We rijden naar onze overnachtingsplek 10 minuten verderop in Glencaple.
Aan de oude Nith-pier tegenover het Nith-Hotel en bij een openbare WC en rode telefooncel.
Een prima plek voor een nacht.
Terwijl we een potje staan te koken hebben we de eerste onweersbui ook al te pakken.
Gezellig, dat wordt TV kijken met een potje bier.
Truste.
Maandag 19 mei 2014
 |
 |
||
 |
 |
||
|
 |
We rijden naar onze overnachtingsplek 10 minuten verderop in Glencaple.
Aan de oude Nith-pier tegenover het Nith-Hotel en bij een openbare WC en rode telefooncel.
Een prima plek voor een nacht.
Terwijl we een potje staan te koken hebben we de eerste onweersbui ook al te pakken.
Gezellig, dat wordt TV kijken met een potje bier.
Truste.
Maandag 19 mei 2014
Overnachten
in Glencaple, Schotland
KM
35318
