Maandag
26 mei 2014
Ontwaken
bij Trossachs, Schotland
KM
35687
Weer een lekker geklopt bedje |
Maar ook vandaag treuzelen we weer veel te lang met het ontbijten. Nou ja, het is uiteindelijk wel vakantie...
Gelukkig
is het dagprogramma niet zo heel uitgebreid; een wandeling van een uur
of vier en een stukje rijden naar de volgende stop. Dat moet
lukken.
Wat we na het ontbijt wel eerst even doen is ons beddengerei goed luchten. Niet dat wij zo vies zijn (we hebben een douche aan boord, en die gebruiken we ook:)), maar er hebben vannacht weer heel veel ...
midges binnen gezeten en een groot aantal lijkt zelfs onder het dekbed te hebben meegeslapen. Dus we kloppen al het beddengerei buiten eens goed uit.
In de voorbereiding naar deze vakantie hebben we wat extra aandacht besteed aan onze wandeluitrusting omdat je in Schotland in mei nog van alles aan kun treffen wat betreft weer en omstandigheden. We merken nu dat we nog wel even een systeem in het pakken en aankleden moeten krijgen.
Maar rond elven gaan we dan
toch op pad. Het gaat al vrij snel flink omhoog naar de top van de
Ben A'an. En vrij snel gaat het ook regenen. We trekken de
lichtgewicht regenjasjes aan en doen de gaiters (bescherming om je
onderbenen/schoenen)ook maar om, want zo te zien gaat het modderig
worden. En modderig wordt het!Wat we na het ontbijt wel eerst even doen is ons beddengerei goed luchten. Niet dat wij zo vies zijn (we hebben een douche aan boord, en die gebruiken we ook:)), maar er hebben vannacht weer heel veel ...
midges binnen gezeten en een groot aantal lijkt zelfs onder het dekbed te hebben meegeslapen. Dus we kloppen al het beddengerei buiten eens goed uit.
In de voorbereiding naar deze vakantie hebben we wat extra aandacht besteed aan onze wandeluitrusting omdat je in Schotland in mei nog van alles aan kun treffen wat betreft weer en omstandigheden. We merken nu dat we nog wel even een systeem in het pakken en aankleden moeten krijgen.
Jee,
denken we in Nederland wel eens een 'ie, het is wat drassig', hier
zijn op bepaalde delen boomstammen in de bagger gelegd om
daaroverheen de route te kunnen vervolgen.
Maar
na vijf minuten zijn we niet bang meer om smerig te worden. Zolang je
maar goede waterdichte schoenen hebt en de rest van de kleding ook
goed is.
De prachtige route maakt alles goed. We wanen ons af en toe in de set van de Droomvlucht in de Efteling, het wachten is op het eerste elfje op een tak.
Bij
vlagen is de klim pittig en we moeten goed opletten om niet te
struikelen of uit te glijden.
Maar
na een uur of twee op deze prachtige klim komen we heelhuids op de
top aan. Niet als enigen trouwens; er lopen nog een stuk of twintig
wandelaars rond die allemaal proberen op het plekje met het mooiste uitzicht
een minipicknick te houden.
Maar
er zijn eigenlijk geen plekjes die niet mooi zijn. We kijken over een
aantal Lochs uit en zien ook net het oude stoomradschip uitvaren over
Loch Katrine. Als lunch eten we wraps die we in de camper gemaakt
hadden.
Hier waait het wel stevig en dat maakt nog eens duidelijk dat de
kleding goed moet zijn. Ondanks dat we mensen zien die in korte broek
en t-shirt en gympen naar boven zijn gekomen. Maar we moeten er
moeten er niet aan denken als ze hier overvallen worden door zware
regen en onweer. Je kunt hier zomaar in problemen komen die een ander
(hulpdiensten) dan weer kan oplossen. Want het weer kan zomaar
omslaan.
Na wat heen en weer gefotografeer en geposeer gaan we naar beneden. Af is niet altijd makkelijker dan op en ik zal ook een aantal malen een schuivertje maken over de gladde boomstronken.
Na wat heen en weer gefotografeer en geposeer gaan we naar beneden. Af is niet altijd makkelijker dan op en ik zal ook een aantal malen een schuivertje maken over de gladde boomstronken.
Op
de terugweg is de bagger helaas niet minder geworden. We zien nog wat
mensen die met honden wandelen. Van vele honden is de kleur van de vacht nog nauwelijks herkenbaar. Zo te zien zijn de beste dieren ook al
diverse malen uitgegleden over wortels of tot de oren in de blub
gezakt. Leuk als die straks de auto in moeten.
Als we na 2 uren afdaling terug zijn bij onze bus hoeven we alleen de gaiters en de schoenen schoon te maken en springen we lekker onder onze douche.
Als we na 2 uren afdaling terug zijn bij onze bus hoeven we alleen de gaiters en de schoenen schoon te maken en springen we lekker onder onze douche.
Het
was een leuke opwarmwandeling voor wat er nog komen gaat deze
vakantie. Want de uitdaging van de Ben Nevis willen we zeker niet
laten liggen! Wie weet daarover later meer.
Omdat
we even geen zin hebben in de midges hier besluiten we nu nog verder
te rijden. Nadat we bij de P bij Trossachs onze watertank weer bijgevuld
hebben gaan we de A821 weer terug, door het dorpje Aberfoyle, dan de
A81, de A811 naar het westen, en vervolgens de mooie A82 langs het
Loch Lomond omhoog om in Tarbet aan te komen.
Tarbet
is een plaats van niks maar wel met een heel mooi hotel en vooral een
hele mooie P bovenaan het meer.
Er staan nog een paar campers. Aan het einde van de P is er een soort van eetcafé, en ook een toiletgebouw, beide tussen 09:00 en 17:00 geopend.
Onderaan bij het water is een aanlegsteiger, en in het water drijven diverse schattige kleine witte rondvaartboten.
Een toeristisch iets hier, da's ons al snel duidelijk. Maar wel een keurige plek waar nog eens van alles te zien valt. Met name toeristen.
Er staan nog een paar campers. Aan het einde van de P is er een soort van eetcafé, en ook een toiletgebouw, beide tussen 09:00 en 17:00 geopend.
Onderaan bij het water is een aanlegsteiger, en in het water drijven diverse schattige kleine witte rondvaartboten.
Een toeristisch iets hier, da's ons al snel duidelijk. Maar wel een keurige plek waar nog eens van alles te zien valt. Met name toeristen.
Met
al dit gekijk én een borrel erbij én de vermoeide benen op de bank
vermaken we ons de rest van de avond wel.
Omdat we eindelijk eens
een keer een vrij internetsignaal hebben vermaakt Monique zich ook
nog drie kwartier met Skypen met Tonnie en Thea, haar vader en moeder
('heb ik echt zo lang gebeld??').
Het
internetten is niet best tot nu toe in Schotland. Op onze
overnachtingsplekken is vaak niet eens een telefoonsignaal. Open WiFi
is er ook nauwelijks en op onze Dongle met Vodafone Sim is het
signaal ook meestal zo goed als niks. Ondanks de grote WiFi-antenne
die we op op ons dak uit kunnen klappen. En ondanks de versterker die
daar nog tussen staat.
Monique en Tonnie en Thea) hebben dus geluk vanavond.
Truste!
Monique en Tonnie en Thea) hebben dus geluk vanavond.
Truste!
Maandag
26 mei 2014
Overnachten
in Tarbet, Schotland
KM
35754