http://mm2austria2012.blogspot.com/p/kaart.html

dinsdag 10 juni 2014

Dinsdag 10 juni 2014
Ontwaken in Kinlochewe, Schotland
KM 36408

De dag begint best wel aardig. Het zou zo maar goed fietsweer kunnen zijn.
Dat denken veel Franse oudere fietsers waarschijnlijk want er komt een Frans busje onze P op met een hele grote aanhanger vol sportieve – vooral race- fietsen. Ook nog een paar auto's en even later staan er een stuk of twintig Franse dames en heren die niet meer zo piep zijn. Zeker wel zestig plus denken we.

Het is een vrolijk en sportief uitgedost stel. De fietskledij van velen is ook niet meer zo piep zo te zien, maar wat maakt het uit, als ge maar plaisir hebt.
Na een half uur voorbereiden gaat het spul eindelijk op pad. De eerste de beste bocht (vanaf de P de weg op) is
er al een valpartij. Het vrouwelijke slachtoffer had al veel moeite om sowieso op de fiets te komen en nu ligt ze er ook al weer af.
Oh jee, dat gaat wat worden. Gelukkig lijkt het niets ernstigs en even later kan ze weer verder. Droog houden ze het niet want terwijl we nog zitten te ontbijten miezert het alweer.


En zo zal het de ochtend door gaan: regen zon regen zon regen zon. Maar altijd nog beter dan alleen regen natuurlijk.
Er verschijnt nog even de mobiele bank. Dat hebben we al vaker gezien deze vakantie. Mobiele postkantoren en banken die ergens een half uur op een P staan. Klanten kunnen er hun post- en bankzaken regelen, en zoals we gezien hebben wordt er goed gebruik van gemaakt.
Iets voor bij ons in Nederland misschien waar in steeds meer kleine dorpen banken en postkantoren verdwijnen.
Voordat we wegrijden vullen we de watertank nog hier bij het toiletgebouw en legen we het toilet. Kinlochewe, bedankt!

Ullapool is onze bestemming. Het schijnt een bekend badplaatsje te zijn. Schotland en badplaatsje.... we zijn benieuwd.
We volgen de A832 naar het noordwesten, komen door Poolewe, gaan bij Laide oostwaarts (A832), komen door Dundonnell, door Fain, en gaan dan noordwaarts via de A835 naar Ullapool. En het is weer allemaal even prachtig.
Onderweg stoppen we nog even bij Corrieshalloch Gorge voor een korte wandeling naar en over de hangbrug over de rivier de Droma. Een aardig uitstapje voor de hoogtevrezers onder ons, zoals ik. http://www.nnr-scotland.org.uk/corrieshalloch-gorge

Als we teruglopen naar onze bus worden we werkelijk overvallen door het het geluid van een Typhoon van de luchtmacht die hier even volgas in een bocht over zijn rechtervleugel door de vallei scheurt. Want scheuren doen onze trommelvliezen bijna. Ik met mijn ervaring (ahum) van het doorstaan van veel Open-Luchtmacht-Dagen heb snel in de gaten wat er aan de hand is en stop in een reflex mijn vingers in de oren. Monique weet niet wat er gebeurt, gilt en ziet mijn vingers in de oren en doet dat ook maar heel snel.
We hebben meelij met de mensen die nu op de hangbrug staan. Je zou er van schrik vanaf duiken zeg. Het moet natuurlijk ontzettend kikken zijn voor zo'n piloot, maar ik heb niet het idee dat ze in de gaten hebben wat een impact het heeft hier beneden. Wel vet hoor!

Eenmaal weer op pad hebben we vrij snel Ullapool in zicht. Van afstand is al te zien dat het een grote plaats is. Het heeft ook enige betekenis als havenstadje want er gaan hier vandaan ook de ferry's naar Stornoway.
Een sfeervol plaatsje met al die witte huisjes áán en de gekleurde bootjes ín het water. Als het prachtig zonnig weer zou zijn zou het zo maar een Grieks plaat(s)je kunnen zijn. Helaas moeten we toch gewoon de regenjas aan als we vanaf de grote P (Free Car Park volgen) het dorp gaan verkennen.
Via wat slordige straatjes komen we aan het water uit. Da's wel leuk, en terwijl Monique een of andere 'knit & wool'-winkel bezoekt ga ik op een bankje bij het water zitten om in het Ullapoolse dagelijkse leven op te gaan. Ach, er gaan wat mensen vissen, er komen een paar kleine bootjes binnenvaren, er lopen wat toeristen rond, én er wordt vooral veel fish & chips gegeten.
Ja, ook hier zie je de een na de ander met zo'n kartonnen bak met een lekkerbekje en frieten aan de waterkant gaan zitten. Mooi dat wij dat straks ook gaan doen!
Nou hadden we dat eerlijk gezegd wel al min of meer gepland voor vandaag. Want we hadden gelezen dat er hier een met-prijs-bekroonde Fish&Chips tent zit, genaamd 'The Chippy'...
'The Chippy', daar hebben ze vast twee maanden voor op de buik gelegen om die naam te bedenken.
Dan had ik er toch maar meteen 'The Fish & Chippy' van gemaakt.


Kreeftenfuiken
Als we even later langs de tent lopen zien we een groot stoepbord waarop de bewuste prijs vermeld staat. Iets van 'door de BBC verkozen tot beste Fish & Chips tent van Schotland in....2004!. Het is te hopen dat de vis wél vers is.

Eerst nog maar eens door het dorp dwalen. Er komt net een Ferry aan van Stornoway. Een nieuwe lading toeristen en dagelijks vrachtverkeer staan ook alweer klaar om mee te gaan.
Nou gaat dat wel vrij apart hier. De ferry legt namelijk aan aan een plateau aan de ene kant van de weg, en de 'grote' P met de nieuwe lichting is aan de andere kant van de weg.
Vervolgens worden er op op de weg hekken geplaatst, en duurt het uiteraard wel even voordat de doorgaande weg weer een doorgaande weg wordt....
Ook dit lijkt Griekenland wel, hoewel de aanwijzingen van het personeel hier zonder hele drukke gebaren en veel geschreeuw gaan.

Aan de bouwactiviteiten op het plateau te zien krijgen we de indruk dat het in de toekomst anders zal gaan. Maar ach, het heeft wel z'n charme zo.

Dan naar The Chippy. Tegenwoordig krijg je de F&C in Groot Brittannie meestal in een kartonnen bak. Vroeger was dat in een stuk krantenpapier. Uiteraard mag dat van diverse instanties niet meer. Jammer, dan kon je de krant nog eens lezen tijdens het eten. Met recht 'leesvoer' dus. 
Je schijnt bij verschillende F&C tenten nog wel het eetwaar geserveerd te krijgen in een soort van nepkrant.
Met onze F&C lopen we naar de waterkant om het daar met een bijpassende achtergrond op te peuzelen.
Toch moeten we zeggen dat we de F&C bij de tent in Broadford een stuk lekkerder vonden. Ook de porties waren er groter. Nee, de M&M for best F&C Award 2014 gaat dus niet naar 'The Chippy'. Helaas, peanutbutter.


Toch wel redelijk vol(daan) lopen we terug naar onze camper. De Free Car Park waar we staan is bij de Tesco, een groot supermarktconcern. We doen er wat boodschappen. Toevallig hoorden we van de week op het BBC nieuws dat Tesco dit jaar veel meer last had van de andere grote spelers Aldi en Lidl. En dat begrijpen we ook wel, want de keuze is (in ieder geval in deze winkel) een stuk minder.
We kopen wat noodzakelijke dingen zoals koeken, snoep, cola en chips, en maken ons klaar voor een optreden van een Junior Pipers and Dancers Band die om 19:30 u vanaf de City Hall naar de haven zal trekken. Die aankondiging hadden we toevallig bij een winkeltje zien hangen.
Er stond wel bij vermeld: 'only with good weather'...
We zien de bui al hangen als we even voor half acht met de regenjassen aan en de capuchons op richting City Hall lopen.
Er staan nog wat mensen langs de route te wachten, o.a. een man in Schotse rok. Die lijkt erbij te horen. Inderdaad blijkt dat ook zo als hij even later weet te vertellen dat de optocht niet door gaat vanwege de regen...
De drumvellen (vellen van de drums dus) zouden te nat worden en niet meer drogen voor een belangrijk concours a.s. zaterdag. Zaterdag? Het is nu dinsdag.??
Nou ja, we hebben geen verstand van natwordende drumvellen, maar we weten ondertussen wel dat Schotten absoluut niet zielig worden van wat regen, dus het zal wel.

Ondanks dat het al bijna acht uur is besluiten we toch een stukje door te rijden voor de overnachting. We vervolgen de A835 noordwaarts, komen o.a. door Drumrunie, en vinden bij Knockan een hele mooie P met toiletgebouwtje een stukje boven de weg. Lekker rustig want we zijn de enigen.


Dinsdag 10 juni 2014
Overnachten in Knockan Grag, Schotland
KM 36518