Dinsdag 3 juni 2014
Ontwaken
in Carbost, Skye, Schotland
KM
36042
N57 18 9 W6 21 19
Eindelijk
hebben we dan nu een paar dagen het weer wat iedereen ons beloofd had
toen we zeiden dat we naar Schotland zouden gaan.
Maar niet getreurd,
'niets is veranderlijker dan het weer' zou goed wel eens in
Schotland bedacht kunnen zijn.
Eén van de lokale groenvoorzieners trekt zich er ook niks van aan want die dame (ja, dame) loopt vrolijk met een regenpak aan in de stromende regen het hele grote grasveld aan het meer te maaien met een benzinehandmaaier. Juist, zo'n ding waar je achteraan moet lopen.
Bij ons kruipen de mannen al ...
bij de helft van een grasveld van dit formaat op een zitmaaier met overkapping. Petje af hoor. Nou nee, laat die zuidwester toch maar op.
Klokslag tien uur komt de eerste touringcar vol toeristen aangereden. De rondleidingen bij Talisker kunnen weer beginnen!
Eén van de lokale groenvoorzieners trekt zich er ook niks van aan want die dame (ja, dame) loopt vrolijk met een regenpak aan in de stromende regen het hele grote grasveld aan het meer te maaien met een benzinehandmaaier. Juist, zo'n ding waar je achteraan moet lopen.
Bij ons kruipen de mannen al ...
bij de helft van een grasveld van dit formaat op een zitmaaier met overkapping. Petje af hoor. Nou nee, laat die zuidwester toch maar op.
Klokslag tien uur komt de eerste touringcar vol toeristen aangereden. De rondleidingen bij Talisker kunnen weer beginnen!
Vandaag willen we naar
het meest westelijke punt van Skye, naar het Neist Point.
We rijden eerst terug naar de A863 en op de splitsing vlakbij de vieze camping van gisteren gaan we links en noordwaarts.
Het wordt saai maar het is weer een geweldige route, met schapen waar je maar kijkt. Als ik toch ooit als schaap moet reïncarneren, dan maar in Schotland. Ruimte te over, gras genoeg en voor het slechte weer heb ik dan toch een lekkere dikke wollen trui aan.
We blijven deze
weg volgen tot voorbij het plaatsje Roskhill en gaan dan linksaf
(B884 richting Glendale).
Er volgt een prachtige single-track road. Die wegen zijn er volop in Schotland. Een smalle weg ter breedte van een vrachtauto met om de zoveel meter links of rechts een uitwijk/-passeerplek, vaak aangegeven met een vierkant bordje 'passing place'. De Schotten lijken er een sport van te maken om als eerste in zo'n vak te gaan stilstaan, al is het honderden meters van te voren. Vaak lichten ze dan even ten teken 'kom maar'.
Het werkt prima. Op sommige wegen zijn zoveel uitwijkvakken dat we wel eens denken 'hadden ze voor hetzelfde geld niet gewoon meteen een veel bredere baan kunnen maken'.
Maar het haalt natuurlijk ook wel de snelheid eruit zo'n weg. Althans hier in Schotland. Of het bij ons met een groot percentage opgefokte weggebruikers ook zou lukken is de vraag.
We rijden eerst terug naar de A863 en op de splitsing vlakbij de vieze camping van gisteren gaan we links en noordwaarts.
 |
| Trui half af |
|
 |
 |
Het land waar het leven goed is (in ieder geval als schaap)
Er volgt een prachtige single-track road. Die wegen zijn er volop in Schotland. Een smalle weg ter breedte van een vrachtauto met om de zoveel meter links of rechts een uitwijk/-passeerplek, vaak aangegeven met een vierkant bordje 'passing place'. De Schotten lijken er een sport van te maken om als eerste in zo'n vak te gaan stilstaan, al is het honderden meters van te voren. Vaak lichten ze dan even ten teken 'kom maar'.
Het werkt prima. Op sommige wegen zijn zoveel uitwijkvakken dat we wel eens denken 'hadden ze voor hetzelfde geld niet gewoon meteen een veel bredere baan kunnen maken'.
Maar het haalt natuurlijk ook wel de snelheid eruit zo'n weg. Althans hier in Schotland. Of het bij ons met een groot percentage opgefokte weggebruikers ook zou lukken is de vraag.
Het is even wennen deze
wegen maar meer dan twintig auto's komen we niet tegen in een half uur.
En – we hebben het al eerder geschreven – de Schotten zijn zo
ongelooflijk galant en vriendelijk in het verkeer, dat hebben we nog
in geen ander land meegemaakt.
De weg eindigt op de P bij de vuurtoren. Hoewel, het is nog wel een klein half uurtje lopen met wat op en af trappen. De trap terug is een billenkiller. De vuurtoren was vroeger nog bewoond maar tegenwoordig wordt het ding geschakeld via lichtsensors en gecontroleerd vanaf het vasteland.
Het complex is flink vervallen en doet bij vlagen denken aan de filmset van een of andere Amerikaanse-Mexicaanse western.
Omdat we toch nogal eens van het padje raken omdat de omgeving zo mooi is zijn we hier toch wel weer een paar uren zoet.
De weg eindigt op de P bij de vuurtoren. Hoewel, het is nog wel een klein half uurtje lopen met wat op en af trappen. De trap terug is een billenkiller. De vuurtoren was vroeger nog bewoond maar tegenwoordig wordt het ding geschakeld via lichtsensors en gecontroleerd vanaf het vasteland.
Het complex is flink vervallen en doet bij vlagen denken aan de filmset van een of andere Amerikaanse-Mexicaanse western.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|
|
|
Omdat we toch nogal eens van het padje raken omdat de omgeving zo mooi is zijn we hier toch wel weer een paar uren zoet.
 |
| Kopieergedrag |
 |
| Mooi balkonuitzicht |
Op de weg terug (er is geen andere weg) vinden we aan de kop van Loch Mor een mooie uitzichtplek waar we de avond en nacht gaan doorbrengen in het gezelschap van heel veel schapen en schaapjes die al net zo braaf zijn als de Schotten.
Hoewel de lammetjes (of zijn het kleine schapen?) toch al redelijk ondeugend gedrag vertonen. De een na de ander kruipt achter op de een na de ander. Waarschijnlijk kopiëren ze alleen maar iets wat ze van de grote schapen hebben gezien. Maar ja, daar begint het allemaal mee...
Gaandeweg de avond zien
we alle auto's terugkomen van de vuurtoren totdat de
laatste weg is en we naast de stilte alleen nog af en toe de wind en
het her en der geblér van een enkel schaap horen. Want die gaan
gewoon de hele nacht door met grazen.
Truste
Dinsdag 3 juni 2014
Overnachten
boven het Loch Mor, Skye, Schotland
KM
36091
N57 26 23.5 W6 45 18
