Maandag 16 juni 2014

Ontwaken in Edinburgh, Schotland

KM 37195.

N55 58 55 W3 10 31

Na bijna 4 weken tussen meer schapen dan mensen te hebben doorgebracht zal het vandaag voor ons duidelijk anders worden in Edinburgh met zijn 450.000 inwoners.

Tegen 10:00 uur lopen we in enkele minuten van onze camper naar de bushalte. We hebben lijn 22 nodig die hier ongeveer elke 10 minuten stopt.
In de bushokjes hangt een 'gebruiksaanwijzing' hoe het werkt met het openbaar (bus)vervoer.
Een enkeltje kost £1,50 en een kaartje voor de hele dag onbeperkt £3,60.
In de bus vertel je de chauffeur wat je wilt en dan stop je het contante en gepaste geld in een soort van opvangbak, die het dan automatisch telt. Contant en gepast dus! De chauffeur kan niet ..

wisselen en er is geen mogelijkheid om te pinnen. Zorg dus dat je het geld eventueel al gewisseld hebt!

We stappen in een nog lege dubbeldekker en jullie snappen wel dat we dan bovenin en helemaal voorin gaan zitten. Toch? Welke Clan deze busmaatschappij bezit weten we niet maar de bekleding is vrolijk geruit, wat goed past bij deze hele zonnige dag.

Hoewel we goed gewend zijn aan links rijden is het voor- en bovenin zo'n bus, en zeker op rotondes, bijna een pretpark attractie. Einddoel voor ons is Princes Street, hartje Edinburgh.

Het voelt al meteen goed als we uitstappen. Wat natuurlijk ook komt door de Princes Street Gardens die als een soort langgerekt Vondelpark aan een zijde van de straat liggen. Het immense Scott Monument en het Edinburgh Castle vallen meteen op, daar kun je niet omheen.
Maar we zijn vandaag niet zo van de monumenten en kastelen, we willen vooral opgaan in het Edinburghse straatleven. In de zeer relaxte sfeer van de Princes Street Gardens waar men heerlijk van het prachtige weer ligt en zit te genieten lukt dat vrij snel moet ik zeggen. Her en der een doedelzakspeler zorgt voor een extra Schots tintje.

Vanaf de Tourist Information wandelen we eerst wat door het park, en steken dan over om langs de andere (winkel)kant van de straat weer terug te komen.
Maar we willen vandaag vooral het oude stadsdeel (Old Town) van Edinburgh zien. Links naast de Tourist Information nemen we de trappen naar beneden naar het station met het moderne transparante dak dat het zonlicht op een prachtige manier door laat. Via de bordjes Market Street komen we dan in het oude stadsdeel uit.
Het weer zal ook zeker meespelen, maar hoe anders vinden we dit dan Glasgow. Hoewel wij helemaal niet van de steden zijn voelt Edinburgh voor ons ontzettend ontspannen, en alsof we er al veel vaker zijn geweest. We vergelijken het een beetje met Berlijn, dat ons hetzelfde ontspannen gevoel gaf. Waarschijnlijk mede  door de vele parken en het vele groen. Om toch nog maar iets te bezichtigen duiken we een kerk in. Er hoeft geen entree betaald te worden maar als je foto's wilt maken wordt er wel een bijdrage gevraagd. ???
Daar heb ik altijd moeite mee. De kerk is de grootste onafhankelijke financiële instelling ter wereld met een ongekend vermogen. Met o.a. een bisschop die voor 31 miljoen zijn ambtswoning laat verbouwen. En dan moet ik geld betalen om een paar foto's te maken? Dat verrek ik. Uiteraard neem ik een paar plaatjes van de in de kerk gesitueerde, en ongekend rijkelijk gebouwde 'vergaderruimte' van de priesters. Zonder te betalen, potverdorie.

We slenteren wat heen en weer door de oude stad. Als we op een hoek even op onze stadsplattegrond (verkrijgbaar bij de Tourist Information) staan te kijken, vraagt een Schot behulpzaam of we 'lost' zijn.

Dat zijn we niet, maar nu die man er toch is vraagt Monique waar we ergens een goed echt Schots bier kunnen drinken. Die meneer wijst ons een échte Schotse pub, The Bow Bar, op slechts een paar minuten lopen (http://www.scotlandwhisky.com/plan-your-visit/Whisky-bars-of-Edinburgh/bow-bar-edinburgh).

Uit de dertien(!) soorten Ale van de tap kiezen we de Happy Chappi en de Iced Tea Ale. Allebei flink wennen: geen schuim, niet koud en bitter. Maar ach, het hoort er een beetje bij op zo'n dag hé.

Druk is het niet binnen, behalve ons tweetjes zitten er nog zes mensen. Net als we wat zitten te ginnegappen (we hebben altijd heel vol lol samen) en er af en toe een woord valt wat gerelateerd is aan 'de daad', komt er een man naast ons zitten met ook een ale, en zegt 'Zo, ook uit Holland?!'.
Ja, zul je net zien hé!

We hebben een gezellig gesprek met de meneer uit Amsterdam die hier ivm met een training voor zijn werkgever is.

Tegen zessen lopen we weer terug naar de busstops aan de Princess Street om de bus nemen naar onze camper. Lijn 22 en 34 gaan naar de Ocean Terminal. Als we in de bus stappen merken we dat we niet gepast hebben en kunnen we dus niet mee, want de chauffeur wisselt niet. In de winkels wisselen ze ook niet tenzij je wat koopt. Dan nemen we maar een ijsje bij de hele leuke mobiele ijstent en zorgen we dat we in ieder geval 3 pond terug krijgen voor de bus.
Weer helemaal voor- en bovenin krijgen we nog een stukje sightseeing van Edinburgh totdat we op onze P arriveren.

Omdat we niet zo'n zin meer hebben in het racen van de jongelui in de parkeergarage verrijden we onze bus naar een tegenover liggend braakliggend terrein waar nog twee campers staan. Terwijl we staan te koken komt de Franse overbuurman naar ons en vraagt of we French speaken. Dat zoen we zo goed als niet en helaas is zijn Engelse vocabulaire ook nauwelijks meer dan het 'do you speak French?'.
Dat is toch wat, als je amper een woord Engels kent. Gelukkig kent hij wel een iet of wat Duits, en met het iet of wat Frans wat wij kennen én met wat handen- en voetenwerk komen we erachter dat zij gesommeerd zijn om met de camper ergens anders te gaan staan.

Om problemen te voorkomen besluiten we dan om na het eten ook maar te gaan verkassen.
We rijden naar een 40 kilometer verderop gelegen dorpje genaamd Gullane. Daar schijnt een Duitse bakker te huizen met achter de bakkerij een mooi groot parkeerterrein waar het toegestaan is om overnight te parken. In drie kwartier rijden zijn we er. Een net dorp met een aangrenzende golfbaan.
Monique meent net voor het dorp wat informatieborden te hebben gezien met de aankondiging dat er morgen een of ander evenement is, waarvoor vanaf een bepaalde tijd de weg mogelijk zal worden afgezet.

Als we onze bus eenmaal voor de nacht geparkeerd hebben op de prima en rustige P loop ik het dorp in om mogelijk te achterhalen wat er morgen gaat gebeuren, maar behalve een taxichauffeur die het ook allemaal niet weet en praat alsof hij helemaal geen auto meer mag rijden tref ik niemand.
Morgen op tijd op dus. Niet voor de Duitse broodjes want de bakker blijkt woensdag pas weer open te gaan.

Het was weer een hele leuke dag vandaag. Ondanks dat wij niet zulke stadsmensen zijn vonden we Edinburgh helemaal te gek en vinden we het een echte aanrader!

Truste

Maandag 16 juni 2014

Overnachten in Gullane, Schotland

KM 37236

N56 2 8 W2 49 57