http://mm2austria2012.blogspot.com/p/kaart.html

vrijdag 13 juni 2014

Vrijdag 13 juni 2014
Ontwaken bij Stoer Lighthouse, Schotland
KM 36578

Ook vanochtend geen dolfijn of walvis te zien, terwijl we hierboven bij de vuurtoren op een top- uitkijklocatie staan. Zo af en toe komen er wat toeristen naar boven gelopen die met verrekijkers de zee afspeuren in de hoop iets van een vin te zien. Maar helaas, het zal wel geen weer zijn voor die dieren, of de stroming staat verkeerd, of er zit geen vis, of ….verzin het maar.

Het is vrijdag. Nog slechts vier hele dagen Schotland te gaan. Omdat we vandaag toch nog graag even met de camper de noordoost punt van Schotland willen berijden betekent dat dat we nog aardig wat kilometers moeten maken tot ..
de boot in Newcastle.
Toch maken we zoals gewoonlijk geen haast met het ontbijt, en rijden we rond elf uur weg van deze bijzondere overnachtingsplek.

We volgen een groot deel dezelfde route van gisteren retour. Een andere weg is er ook niet. Onderweg kopen we aan de rand van de weg nog wat verse eitjes. Die zie je hier veel, gepresenteerd in simpele kisten tot aan een soort van mini-kippenhokken aan toe. Let wel op dat je per ongeluk geen eendeneieren neemt. Tenzij je die lust natuurlijk. Wij zijn nu even van 'wat d'en boer nie kent deh vrettie nie' en gaan voor die van de kiepen.
Zou zomaar Griekenland kunnen zijn




Echt wel Schots
Eenmaal op de B869 volgen we deze werkelijk schitterende single trackroad oostwaarts tot de A894. Een echte aanrader de B869. Bij vlagen een beetje krap en een beetje stijl maar oh zo mooi. En als je hem net als ons in het voorjaar rijdt zie je nog ontelbare ontluikende witte waterlelies. Ik zeg: 'doen!'. Ook de wandeling bij de vuurtoren overigens.
Op de A894 slaan we linksaf richting Scourie. Bij Laxford Bridge gaan we de A838 op naar Durness. Bij een P aan het Kyle of Durness waren we van plan om even te stoppen, maar de P is tijdelijk afgesloten. We zien een ambulance staan waar we later nog meer van zullen zien.
Geel en groen belangrijkste kleuren
in Schotland
Zelfs op rots groeit van alles

Even later rijden we bij Sango Sands. We zien een camping die een beetje saai lijkt maar als we iets verderop bij de Tourist Information stoppen om een bakkie te doen zien we dat de voorste plekken toch wel erg uniek gelegen zijn. Met je camperneus aan de rand van het klif en uitkijkend over werkelijk een uniek strand.
Wij staan nu hier op de P echter ook niet veel slechter. Zeker niet nu er net voor onze neus een helikopter van de coastguard op het strand komt landen.
Als we bovenaan het klif staan te kijken zien we opeens over de weg ook de ambulance aan komen rijden die we een kwartier geleden gepasseerd zijn. Ah, het slachtoffer gaat per helikopter vervoerd worden dus.
Dat heeft nogal wat voeten in aarde want zo heel dichtbij komen kan die ambu ook weer niet. Veel haast en ernst is er schijnbaar niet want al het personeel wat er bij betrokken is staat relaxed pratend om de ambu en heli heen.
Uiteindelijk wordt het slachtoffer per 16 voeten in de aarde met brancard weggedragen naar de heli van de coastguard.
Ja, als je hier in zo'n uithoek woont ben je niet snel even met een ambu in een ziekenhuis. Daarmee wil ik maar weer eens benadrukken hoe goed we het wat dat betreft hebben in Nederland.

Nadat de heli weer is vertrokken kijken we iets verderop bij de Smoo Caves (http://www.smoocave.org).
Omdat we eigenlijk niet zo'n zin hebben in een wandeling en omdat we gewoonweg ook verder willen bekijken we het alleen van bovenaf en vertrekken dan weer.
We vervolgen de A838. Het wordt saai maar het is allemaal even mooi hier. Wat we zeker niet hadden verwacht is dat er een aantal bijzonder mooie stranden ligt. Was het echt prachtig weer geweest dan hadden we nog even voor de eerste keer deze vakantie onze strandlakens een Schotse strandervaring gegeven.
Ingang Smoo Caves

Uiteindelijk vinden we net vóór de brug over de Kyle of Tongue linksaf een kerkhof met een mooi gelegen 
aan het water. Ja, weer een kerkhof. Altijd lekker rustig daar.

Helaas treffen we in Schotland bij de kerkhoven nauwelijks waterkranen. dit in tegenstelling tot Griekenland. Daar kunnen we praktisch bij elke kerkhof wel water tanken. Maar het zal wel zijn dat er in Schotland toch wel genoeg water valt. Wat voor de bloemen echter niet hoeft want die zien we eigenlijk nauwelijks bij de graven. Wat dat betreft zien de kerkhoven er in Griekenland een stuk 'vrolijker' uit.
Ik kijk even rond op dit kerkhof waar het door de bijzondere grafstenen lijkt alsof de doden schaak spelen. Hier in Schotland zie je soms hele verhalen in grafstenen gebeiteld. Niet alleen 'hier ligt die en die leefde van/tot', maar soms ook hoe 'die' aan zijn einde is gekomen.
Ook hier vind ik een bijzonder verhaal van een jongeman die op zijn twintigste tijdens de uitoefening van zijn werk op een veerboot is verdronken.
Blijkbaar was hij tóen al getrouwd met een 24 jarige dame want zijn weduwe van 82 rust nu ook op deze plek. Da's ook wat: ze waren misschien net getrouwd en de dame is altijd weduwe gebleven tot haar dood. Daar word ik van binnen even stil van...

Vrolijk word ik even later na een heerlijke douche, een pasta carbonara met een biertje, en de wedstrijd Nederland-Spanje. Wat een feest, wat een feest. En dat zeg ik die niks om voetbal geeft.





En dat was het dan wel weer voor vandaag. Veel gereden voor ons doen.

Truste

Vrijdag 13 juni 2014
Overnachten bij Tongue, Schotland
KM 36713